Jak zwiększyć wilgotność powietrza roślinom? Nawilżacze powietrza.

Wiele roślin doniczkowych uprawianych w domach pochodzi z wilgotnych lasów tropikalnych, dlatego przez cały rok musimy im zapewnić wilgotne powietrze. O ile latem nie stanowi to aż tak dużego problemu, to w okresie jesienno–zimowym, ze względu na trwanie sezonu grzewczego, powietrze w naszych domach jest bardzo suche. Wilgotność powietrza najlepiej zmierzyć wilgotnościomierzem, który wbudowany jest w urządzeniu typu „domowa stacja pogody”. Pokazuje on zawartość pary wodnej w powietrzu adekwatnie do panującej temperatury. Bezsprzecznie większość roślin tropikalnych wymaga ok. 70-80 % wilgotności powietrza, a gdy spadnie ona na dłużej do 30-40 %, rośliny będą usychać i chorować.

Dlaczego schną końcówki liści roślin domowych?

Zasychanie końcówek liści u roślin domowych nasila się oczywiście w okresie zimowym i ma związek właśnie ze zbyt suchym powietrzem. Roślinom z tropików zdecydowanie ta atmosfera nie pasuje. Woda zawarta w liściach nadmiernie wyparowuje, a w pierwszej kolejności schną końcówki liści. Jeśli taki stan będzie utrzymywał się dłużej, niewątpliwie liście będą w całości obsychać, zwijać się, kurczyć, brązowieć i opadać.

Objawy zbyt suchego powietrza - zaschnięte liście i zła kondycja roślin.

Niewystarczająca wilgotność powietrza ma z pewnością niekorzystny wpływ nie tylko na wygląd roślin, ale też na ich kondycję. Objawy zbyt suchego powietrza to suche, brązowe i kruche końcówki liści, zwijające się i kurczące liście oraz pojawiające się przędziorki, które wręcz kochają takie warunki. Rośliny w efekcie słabną i stają się mniej odporne na ataki szkodników i chorób.

Rośliny wrażliwe na suche powietrze, które schną.

Do roślin wymagających wysokiej wilgotności powietrza należą głównie rośliny z wilgotnych lasów tropikalnych. Szczególnie wrażliwe na suche powietrze są tropikalne paprocie, np. orliczka srebrzysta, większość palm, np. złotowiec, kalatee, stromanthe, maranta, alokazje, aglonemy, fikusy, oplątwy, filodendrony, syngonium, fittonie, begonie, cibory, krotony, mini bananowiec, strelicje, kawa arabska, bambusy a nawet uznawane za rośliny niewymagające- zielistki. Wysokiej wilgotności powietrza wymagają również mięsożerne rośliny mokradeł, np. muchołówka, dzbanecznik, tłustosz czy rosiczka. Wybierając rośliny do uprawy w domu, warto zapoznać się z ich wymaganiami, aby uniknąć niepotrzebnych rozczarowań i w miarę możliwości zapewnić im odpowiednie warunki wzrostu, w tym wilgotność. Urządzeniem niezbędnym do pomiaru wilgotności powietrza  wokół roślin jest higrometr.

Sposoby na suche powietrze w okresie grzewczym

Nawilżacze podnoszące wilgotność powietrza

Najlepszym sposobem na podniesienie wilgotności powietrza wokół roślin jest użycie nawilżaczy powietrza. Do wykorzystania mamy zarówno klasyczne, ceramiczne nawilżacze, które zawiesza się na kaloryferach, jak i nawilżacze elektryczne. Wybór nawilżaczy elektronicznych jest duży- w zależności od potrzeb i możliwości finansowych można wybrać proste lub zaawansowane modele.

Naczynie z keramzytem zalane wodą

Aby podnieść wilgotność powietrza wokół rośliny można umieścić doniczkę w naczyniu (talerzyku, miseczce) wypełnionym żwirkiem lub kamykami i wodą. Powierzchnia wody nie powinna dotykać dna doniczki, gdyż może to spowodować podsiąkanie podłoża i gnicie korzeni.

Umieszczanie doniczki w większej osłonce wypełnionej wilgotnym materiałem

Dobrym sposobem na podniesienie wilgotności powietrza wokół rośliny jest umieszczenie doniczki w większej, dekoracyjnej osłonce lub w innej większej doniczce i wypełnienie przestrzeni między nimi materiałem trzymającym wilgoć np. ziemią.

Spryskiwanie liści mgiełką

Zraszanie to najprostszy i szybki sposób na zwiększenie wilgotność powietrza. Wystarczy równomiernie i z niewielkiej odległości spryskać roślinę wodą. Jeszcze lepszym sposobem jest spryskiwanie roślin delikatną mgiełką, czyli bardzo drobnymi cząsteczkami wody. Mgiełka nie zostawia na liściach nadmiaru wody, nie niszczy też mebli ani podłogi opadającymi dużymi kroplami. Roślinom doniczkowym warto raz na tydzień lub dwa urządzić w łazience prysznic, który nie tylko powoli nawilżyć liście, ale też oczyści je i zapobiegnie pojawianiu się szkodników takich jak przędziorki czy tarczniki.

Dlaczego spryskiwanie liści wodą nie zawsze jest bezpieczne?

Zraszanie roślin nie zawsze jest wskazane i bezpieczne, nawet w przypadku niektórych roślin tropikalnych. Na przykład begonie wolą podnoszenie wilgotności powietrza wokół rośliny, a nie bezpośrednio na liściach. Nie powinno się zraszać roślin w momencie kwitnienia, gdyż może to zniszczyć kwiaty. Nie zrasza się roślin nagrzanych słońcem. Chociaż zimą słońce jest mniej intensywne niż latem, to stojące na słonecznym parapecie rośliny nadal się nagrzewają, wiec należy poczekać aż ochłoną. Szczególnie należy uważać, aby nie zraszać roślin, na których widoczne są objawy choroby grzybowej, gdyż może to pogorszyć ich stan oraz wpłynąć na roznoszenie choroby na inne części i rośliny. Nie należy zraszać roślin, których liście pokryte są kutnerem.

Uprawianie roślin w grupach

Dobrym sposobem na zwiększenie wilgotności powietrza wokół roślin jest ustawienie ich w grupie. Oprócz atrakcyjnej kompozycji, utworzy się korzystny i sprzyjający wzrostowi wilgotny mikroklimat.

Nawilżacze powietrza. Ranking nawilżaczy powietrza.

Wybierając nawilżacz powietrza warto zwrócić uwagę na jego funkcjonalność, wygodę użytkowania, wydajność, pojemność zbiornika na wodę, głośność pracy, pobór mocy, maksymalny czas pracy bez przerwy oraz na dodatkowe funkcje np. samodzielne wyłączanie się przy pustym zbiorniku czy możliwości sterowania.

Nawilżacz ultradźwiękowy wykorzystuje fale dźwiękowe o wysokiej częstotliwości, które przekształcają wodę w mikroskopijną mgiełkę. Powinno się wlewać do niego wyłącznie wodę destylowaną lub poddaną odwróconej osmozie. Pojemność zbiornika nawilżaczy ultradźwiękowych sięga od 0,8 l do 4 l. Najmniejsze modele mogą nieprzerwalna pracować przez ok. 5 h, są dosyć ciche, a ich wydajność to 100 – 300 ml/h.

Nawilżacz powietrza ewaporacyjny zasysa suche powietrze, które przepływa w urządzeniu przez specjalny filtr albo obracające się w wodzie dyski. Często umieszczany jest w nim wkład antybakteryjny, a oddane do otoczenia powietrze jest nawilżone i oczyszczone.

Do wyboru mamy także klasyczne, ceramiczne nawilżacze, które zawiesza się na kaloryferach. Są one zwykle najtańsze, chociaż nie tak efektywne jak nawilżacze elektroniczne, dlatego najlepiej umieścić po 3 - 4 sztuki na jednym kaloryferze. Pojemność nawilżaczy ceramicznych to najczęściej 400 - 500 ml.