Senecio rowleyanus - Starzec Rowleya - pielęgnacja i problemy w uprawie.

Starzec Rowleya (Senecio rowleyanus) ze względu na walory ozdobne jest chętnie kupowaną i uprawianą rośliną w domowej kolekcji. Ciekawy, zwisający pokrój, a przede wszystkim atrakcyjne soczyste liście w kształcie małych koralików, sprawiają, że starzec Rowleya jest niezwykle dekoracyjny i pożądany przez miłośników roślin domowych.

Z powodu drobnych kulistych liści, przypominających perły nawleczone na sznurek, starzec Rowleya jest potocznie nazywany „Sznurem Pereł”. Może też budzić skojarzenie z zielonym groszkiem, gdyż liście starca Rowleya do złudzeni przypominają kuliste nasiona tego warzywa.

Choć Senecio rowleyanus wydaje się rośliną mało wymagającą w uprawie, to często okazuje się, że kaprysi i sprawia problemy. O ile zaraz po zakupie jest soczysty, jędrny, zielony i pełen życia, to po czasie może nagle stracić formę, a utrzymanie go przy życiu wymaga nieco wysiłku. Dlaczego tak się dzieje? Zacznijmy od jego korzeni.

Powrót do korzeni, czyli skąd pochodzi Senecio rowleyanus ?

Starzec Rowleya (Senecio rowleyanus) w naturze rośnie na suchych półpustynnych obszarach Afryki Południowej i Zachodniej, gdzie ostre i palące słońce nieprzyjaźnie traktuje rośliny. Pędy starca Rowleya zwykle płożą się po ziemi, tworząc gęstą okrywę i zakorzeniają się wszędzie tam, gdzie dotkną podłoża. Starzec ceni sobie miejsca cieniste, dlatego na słonecznych półpustynnych obszarach znajdziemy go głównie w cieniu wyższych roślin lub u podnóża skał.

W suchych i gorących warunkach radzi sobie znakomicie, ponieważ przystosował się do nich na kilka sposobów. Senecio rowleyanus  jest sukulentem znanym szczególnie ze swoich unikalnych, mięsistych, małych i prawie kulistych liści, w których gromadzi zapasy wody. Kulisty kształt liści minimalizuje ich powierzchnię, a tym samym ogranicza ilość wyparowywanej wody. Niestety ta modyfikacja ma też swoje minusy – zmniejsza się również powierzchnia, którą absorbowane jest światło. Dlatego każdy liść starca Rowleya posiada wąskie przezroczyste okienko, przez które do jego wnętrza dociera więcej światła słonecznego.

Chociaż uroda starca Rowleya skupia się przede wszystkim na kulistych liściach, może nas równie miło zaskoczyć białymi kwiatami. Są one niepozorne, małe, z brązowymi pręcikami, przypominają kwiaty astrów i mają piękny cynamonowo- waniliowy aromat. Jednak, żeby starzec Rowleya zakwitł, trzeba zapewnić mu okres spoczynku podczas zimy.

Wymagania i pielęgnacja Starca Rowleya

Stanowisko dla Senecio rowleyanus

Powodzenie w uprawie Senecio rowleyanus jest możliwe dzięki zapewnieniu w mieszkaniu warunków podobnych do tych, w jakich rośnie w naturze. Mimo wszelkich chęci, z pewnością nie stworzymy afrykańskich warunków naszej roślinie, ale zadbajmy przynajmniej o warunki zbliżone. Wydawałoby się, że w zasadzie uprawa starca Rowleya jest prosta. Tak jak w przypadku wszystkich sukulentów, powinno się zapewnić mu dużo słońca i mało wody. Okazuje się jednak, że w przypadku starca Rowleya nie do końca jest to oczywiste.

Stanowisko, owszem, powinno być jasne i słoneczne, ale nie na bezpośrednim ostrym słońcu. Pamiętajmy, że w naturze rośnie on zwykle w cieniu innych roślin lub skał. Jest to szczególnie istotne zwłaszcza w lecie, kiedy brak chłodzącego przewiewu za nagrzaną szybą może spowodować, że Senecio rowleyanus będzie się na takim stanowisku przypalał. Młodsze rośliny, które nie mają jeszcze zwisającego pokroju, są szczególnie wrażliwe na ostre słońce. Można je np. ustawiać w cieniu wyższych roślin na parapecie. Starsze, o długich pędach, można zawiesić tuż za firanką przy południowym oknie. Niebezpieczna jest też zbyt mała ilość światła, ponieważ powoduje nadmierne wyciąganie się rośliny, zmniejszanie się liści i ogólnie słabszą formę.

Podlewanie Senecio rowleyanus

Chyba najbardziej dezorientujące są wymogi starca Rowleya co do podlewania. Z jednej strony szkodzi mu obfite podlewanie, z drugiej - często boimy się przedobrzyć z wodą i nie podlewamy go wystarczająco. Z pewnością podłoże przed kolejnym podlaniem powinno dobrze przeschnąć. Senecio rowleyanus znosi okresowe przesuszenie, natomiast nie znosi zalania. Wydawałoby się to takie proste, ale nawet przy trzymaniu się powyższej zasady, starzec Rowleya i tak czasem kaprysi. Okazuje się bowiem, że sukces w uprawie starca Rowleya tkwi jeszcze w jednym czynniku – w wilgotności powietrza. Rośliny te, mimo że pochodzą z suchych obszarów, wymagają wilgotnego powietrza, a jednocześnie suchego podłoża. Częste podlewanie może im zaszkodzić , ale świetnie sprawdza się zraszanie liści i umiarkowana wilgotność podłoża w okresie od wiosny do jesieni.

Podlewając Senecio rowleyanus warto też pamiętać, że dorosłe, rozrośnięte i długie rośliny potrzebują mniej wody niż młodsze lub dopiero ukorzenione. Młode rośliny trzeba zraszać częściej, a w miarę wzrostu zmniejsza się częstotliwość nawadniania, gdyż starsze rośliny zatrzymują więcej wody w swoich kulistych liściach i tym samym stają się coraz bardziej odporne na suszę.

Pielęgnacja starca Rowleya zimą

Problemy w uprawie starca Rowleya mogą pojawiać się także zimą, kiedy oprócz mniejszej ilości światła, zmniejsza się też wilgotność powietrza w naszych mieszkania. W momencie włączenia centralnego ogrzewania, kuliste liście starca Rowleya zaczynają przysychać. W tej sytuacji podlewanie nie pomoże, a wręcz może zaszkodzić. Rośliny należy ustawić w widnym miejscu z dala od kaloryferów i utrzymywać podłoże w stanie bardzo lekko wilgotnym, natomiast powinno się delikatnie zraszać liście. Dodatkowo można ustawić nawilżacz w pobliżu rośliny. Zimą ogranicza się podlewanie, ale nie dopuszcza do całkowitego wyschnięcia podłoża. Najlepiej umieścić roślinę w jak najwidniejszym miejscu, w temperaturze 13 – 16 °C i ograniczyć podlewanie do niezbędnego minimum. Zapewnienie starcowi Rowleya okresu spoczynku podczas zimy sprzyja kwitnieniu rośliny w lecie.

Podłoże dla starca Senecio rowleyanus

Senecio rowleyanus wymaga podłoża bardzo przepuszczalnego. Można tę roślinę posadzić do mieszanki ziemi uniwersalnej z gruboziarnistym piaskiem, wermikulitem i drobnym żwirkiem.

Najlepszym gotowym podłożem dla senecio będzie podłoże dla semi-sukulentów Zielonego Parapetu. Połączenie odpowiednich proporcji składników organicznych wraz z drobną frakcją szkieletową pozwoliło uzyskać mieszankę o umiarkowanej chłonności i odpowiednim napowietrzeniu, co pomaga zapobiegać zaleganiu wody w strefie korzeniowej.

Zawartość niewielkiej ilości kompostu i torfu kwaśnego sprzyja zapewnieniu stale lekko wilgotnego środowiska, optymalnego do wzrostu Senecio rowleyanusa. Dodatek piasku spulchnia mieszankę, jednocześnie zapobiegając jej zbrylaniu, natomiast perlit dodatkowo zwiększa jej napowietrzenie, zatrzymując przy tym wilgoć. Drobnofrakcyjny keramzyt rozluźnia strukturę podłoża, dzięki czemu trudniej o zastoje wodne, na które senecio jest bardzo wrażliwy.

Tak skomponowane podłoże pomaga zapobiegać przelaniu starca, jednocześnie nie narażając go na nadmierną suszę poprzez zbyt szybkie przesychanie.

Przetestowane i przebadane podłoża przygotowane zostały w Polsce przez specjalistów uprawy kwiatów doniczkowych. Ich jakość gwarantują pozytywne opinie odpowiednich instytucji badawczych i certyfikat Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Dla zapewnienia roślinie optymalnych warunków, pomagających zapobiegać przelaniu, zalecamy umieszczenie drenażu na dnie doniczki z odpływem. W okresie wegetacji, raz na dwa tygodnie starca Rowleya podlewa się płynnym nawozem do sukulentów, a wraz z nastaniem jesieni zaprzestaje się całkowicie nawożenia. 

Błędy w uprawie starca Rowleya w pigułce

• · stosowanie zbyt chłonnego, nieprzepuszczalnego podłoża, prowadzącego do gnicia korzeni i zamierania rośliny

  · zbyt częste i obfite podlewanie

  · stanowisko z małą ilością światła, zwłaszcza w zimie

  · stanowisko z bezpośrednim ostrym słońcem, za nagrzaną szybą, zwłaszcza latem

  · zbyt mała wilgotność powietrza

  · uprawianie przez długi czas w podłożu produkcyjnym, w którym zwykle kupowana jest roślina

  · częsta zmiana stanowiska

Rozmnażanie Senecio rowleyanus

Starzec Rowleya, oprócz bardzo dekoracyjnego wyglądu, ma jeszcze inną wielką zaletę-można go łatwo rozmnożyć. Długie pędy starca należy co jakiś czas przycinać, żeby zapewnić roślinie zgrabną i gęstą formę. Po przycinaniu, odcięte pędy można użyć do ukorzeniania nowych roślin. W taki sam sposób uratujemy zamierające rośliny. Nawet po popełnieniu przez nas kardynalnych błędów w uprawie, np. po przelaniu, użyciu złego podłoża lub kiedy roślina zaczyna gnić, jest jeszcze szansa, że wyhodujemy z niej nowe rośliny.

Tak jak w przypadku innych sukulentów, Senecio rowleyanus można ukorzenić na nowo przez pobranie zdrowych fragmentów rośliny. Odcina się w tym celu minimum 10 cm odcinki zdrowych pędów i ukorzenia się w małych, płaskich doniczkach we właściwym dla tej rośliny podłożu. W zależności od szerokości doniczki można użyć od dwóch do pięciu pędów. Po cięciu przesusza się świeże rany, a pędy zwija w ślimaki, układając je na podłożu „po okręgu. Liście nie powinny zachodzić na siebie, ale też nie zostawiajmy zbyt dużo miejsca między pędami. Pędy najlepiej przyszpilić w bezlistnych miejscach do podłoża np. wygiętym w „uszko” kawałkiem drucika.

Ukorzeniające się pędy zraszamy co kilka dni, tak aby podłoże było ciągle delikatnie wilgotne i trzymamy w zacienionym miejscu z dala od bezpośredniego światła słonecznego. Sadzonki ukorzeniają się nawet kilka tygodni. Młode pędy układamy nadal na podłożu wewnątrz doniczki, aż szczelnie wypełnią wolne miejsce. Dopiero, gdy pędy zaczną wychodzić z doniczki, pozwalamy im zwisać.

Aranżacja starca Rowleya we wnętrzach

Starzec Rowleya, mimo że ma skłonności do pełzania, to we wnętrzach najlepiej wygląda w formie zwisającej. Doskonale nadaje się do wiszących pojemników, z których spływa kaskadowo w dół, a także posadzony w wysokich donicach. Świetnie prezentuje się też umieszczony w sznurkowych makramach oraz na dobrze oświetlonych półkach ściennych np. w towarzystwie innych sukulentów. Senecio rowleyanus niezwykle atrakcyjnie wygląda tworząc naturalną ażurowa zieloną przesłonę. Dla uzyskania takiego efektu sadzi się po kilka roślin do jednego wiszącego podłużnego pojemnika.