Cyrtanthus spiralis Ognista Lilia

Cyrtanthus spiralis Ognista Lilia

Cyrtanthus to rośliny cebulowe, które pochodzą z Afryki Południowej, a w szczególności rosną na południowym wybrzeżu RPA. Niesamowite jest to, że w naturze zakwitają zwykle po pożarach, a ich kwitnienie stymulowane jest dymem. Z tego względu nazywane są potocznie Ognistymi Liliami. Ta nazwa może określać również ich zjawiskowe kwiatostany o ognistej, czerwonej barwie. Cyrtanthus spiralis jest unikatowym i kolekcjonerskim gatunkiem, którego znakiem charakterystycznym są niebieskozielone, spiralnie skręcone liście, wyglądające jak wirujące w powietrzu wstęgi. Wyrastają one bezpośrednio z wydłużonej cebuli i osiągają ok. 15 cm długości  i 1,2 cm szerokości. Cebule rosną dosyć powoli i mają od 4 do 12 cm średnicy. Obok ciekawych, delikalnych liści, Cyrtanthus spiralis urzeka zjawiskowym kwitnieniem, które w uprawie doniczkowej zwykle odbywa się późnym latem i jesienią. Bezpośrednio z cebuli wyrasta wtedy pusty w środku pęd kwiatostanowy o wysokości ok. 30 cm, na którym unosi się baldach złożony z około 12 zwisających kwiatów. Pojedyncze kwiaty mają czerwono-pomarańczową barwę, trąbkowaty, wydłużony kształt i są skierowane w dół, nadając kwiatostanowi parasolowatego wizerunku. W uprawie doniczkowej kwitnienie może odbywać się również w innym czasie i jest uwarunkowane zapewnieniem roślinie okresu spoczynku. Cyrtanthus spiralis jest jednym z trudniejszych gatunków w długofalowej uprawie doniczkowej, jednak jego osobliwy wzrost i piękne kwitnienie sprawia, że będzie nietuzinkowym rarytasem w kolekcji roślin domowych.

Ognista Lilia - walory:

• roślina cebulowa
• efektownie poskręcanie spiralnie liście
• piękny kwiatostan o żywej, ognistoczerwonej barwie
• rzadki i kolekcjonerski gatunek
• roślina odporna na suszę

Cyrtanthus spiralis - pielęgnacja (uprawa)

Cyrtanthus spiralis preferuje stanowiska słoneczne oraz mocno przepuszczalne i dobrze zdrenowane podłoże. W tym celu należy posadzić go do uniwersalnej ziemi dla roślin, dodać dużo gruboziarnistego piasku, żwiru lub pumeksu. W warunkach naturalnych rośliny te przechodzą w lecie okres spoczynku, dlatego w uprawie doniczkowej należy im również zapewnić taki stan. Po kwitnieniu uprawiamy cebulę z samymi liśćmi, podlewając ją umiarkowanie do momentu gdy liście zaczną żółknąć i obsychać. Można też samemu wprowadzić cebule w stan odpoczynku, stopniowo ograniczając, a z czasem całkowicie zaprzestając podlewania. Gdy liście zaschną, cebule przechowuje się w suchym podłożu, w chłodniejszej temperaturze, a po 8 - 10 tygodniach pobudza ponownie do wzrostu.

Zdjęcia wysyłanych roślin

Kliknij, aby powiększyć