Uprawa sukulentów 10 najczęstszych błędów w uprawie

Uprawa sukulentów uchodzi za łatwą nawet dla początkujących. Sukulenty słyną z tego, że nie potrzebują zbytniej troski i wytrzymują dłuższy okres bez podlewania. Warto jednak wiedzieć jakich błędów uniknąć w uprawie sukulentów. Okazuje się bowiem, że niesłusznie uznajemy je za żelazne rośliny, które potrafią przetrwać wszystko.Sukulenty to szeroka grupa roślin, do której należą m.in. kaktusy, agawy, grubosze i wilczomlecze. Dużo gatunków sprawdza się doskonale jako rośliny pokojowe. Błędem jest jednak uprawianie wszystkich sukulentów w identycznych sposób. Niektóre z nich mają specyficzne wymagania, dlatego dla zapewnienia im optymalnych warunków najlepiej poznać ich pochodzenie.

10 błędów w uprawie sukulentów

1. Sukulenty w szkle

Modne ostatnio tzw. „lasy w szkle” obsadzone roślinami tropikalnymi przyczyniły się do zainteresowania uprawą sukulentów w szklanych naczyniach. O ile rośliny tropikalne, wilgocio- i ciepłolubne mają szansę na wzrost w zamkniętych szklanych pojemnikach, to uprawa sukulentów w szkle nie jest dobrym pomysłem. Sukulenty to rośliny o niewielkich wymaganiach wodnych, ale potrzebny jest im przewiew, dobry drenaż i odpływ nadmiaru wody, a większość szklanych pojemników im tego nie zapewnia. Kompozycja z sukulentów w szkle to zwykle chwilowa dekoracja. Wytwarzająca się tam wysoka wilgotność i brak cyrkulacji powietrza powoduje, że sukulenty są podatne na choroby grzybowe i gnicie. Dodatkowo wystawienie sukulentów w szklanych naczyniach na słońce prowadzi do poparzeń liści i łodyg. Nawet w otwartych i płaskich szklanych naczyniach, ale bez otworów odpływowych i dobrej warstwy w drenażu sukulenty zgniją i będą podatne na choroby grzybowe. Najlepsze do założenia sukulentowych mini - ogródków będą płaskie pojemniki np. gliniane donice z otworami odpływowymi. 

2. Nadgorliwość w opiece nad sukulentami

Dużym błędem jest nadgorliwość w opiece nad sukulentami. Zarówno nadmierne podlewanie, nawożenie, jak i przesadne niepodlewanie. Niedoświadczeni miłośnicy sukulentów często tak bardzo przeceniają umiejętność przetrwania tych roślin w niesprzyjających suchych warunkach, że potrafią ususzyć nawet kaktusa. Z drugiej strony nadgorliwi zbyt często podlewają lub zmieniają stanowisko w poszukiwaniu najbardziej optymalnego. Pamiętajmy, że są to żywe rośliny, a więc wszelkie nagłe odchylenia od wartości optymalnych nie będą służyły ich dobrej kondycji. Sukulenty, podobnie jak inne rośliny potrzebują wody, przewiewu, światła i składników odżywczych. Mimo przystosowania do najtrudniejszych warunków nie potrafią się bez nich obyć. Dużo bardziej ryzykowny jest jednak nadmiar wody powodujący gnicie korzeni, niż jej niedobór objawiający się obkurczeniem liści i będący sygnałem do podlania. Błędem w uprawie sukulentów jest też częste przesadzanie ich do nowego podłoża oraz częste zraszanie i mycie, zwłaszcza w okresie spoczynku.

3. Zbyt częste i obfite podlewanie sukulentów

Błędem w uprawie sukulentów jest ich nieodpowiednie podlewanie. Sukulenty są roślinami przystosowanymi do długotrwałego braku wody, a nadmierna wilgotności gleby jest jednym z głównych powodów gnicia roślin. Niestety nie ma jednej recepty kiedy i ile podlewać sukulenty. Ilość wody wymaganej przez sukulenty jest związana z okresami wegetacji i spoczynku, z temperaturą otoczenia, stanem zdrowia i wymaganiami poszczególnych gatunków. Latem podlewa się sukulenty regularnie i obficie. Błędem jest jednak codzienne i powierzchniowe podlewanie, po którym wilgotna zostaje tylko wierzchnia warstwa ziemi, a korzenie nadal nie mają dostępu do wody. Podlewać należy więc okresowo, ale obficie, tak aby woda przenikała w głąb podłoża. Po podlewaniu usunąć nadmiar wody z podstawki. Zimą sukulenty podlewamy bardzo oszczędnie i okresowo, a nawet całkowicie zaprzestajemy podlewania, zwłaszcza jeśli przechodzą okres spoczynku i przechowujemy je w chłodniejszych temperaturach. Trzeba jednak pamiętać, że np. kaktusy epifityczne, pochodzące z lasu tropikalnego potrzebują cały czas większej wilgotności podłoża niż większość sukulentów.

4. Źle dobrana doniczka do uprawy sukulentów

Częstym błędem w uprawie sukulentów jest sadzenie ich do doniczek nieposiadających otworów odpływowych, a także używanie ozdobnych osłonek zamiast doniczki. Brak otworów odprowadzających nadmiar wody powoduje jej zaleganie, na co sukulenty są szczególnie wrażliwe. Pojemniki dobieramy do konkretnych roślin, biorąc pod uwagę ich wielkość i kształt. Niewielkie sukulenty, w naturze rosnące w szczelinach skał, najlepiej czują się w ciasnych i małych doniczkach - wówczas też chętniej i obficiej kwitną. Sukulenty o grubych, magazynujących wodę korzeniach i korzeniach palowych sadzi się do wysokich doniczek. Przy wysokich i ciężkich sukulentach np. rozrośniętych wilczomleczach sprawdzą się ciężkie i stabilne pojemniki, zapobiegające przewracaniu się. Płożące sukulenty najlepiej będą się czuły w płaskich misach, gdzie mogą rozrastać się na boki. Wielkość doniczki ma również wpływ na częstotliwość podlewania, ponieważ podłoże w dużych pojemnikach przesycha znacznie wolniej. Osoby doświadczone w uprawie sukulentów najczęściej polecają do ich uprawy tradycyjne gliniane doniczki terakotowe -ich ściany dobrze przepuszczają powietrze, a więc zapewnią dobrą cyrkulację, otwór w dnie zapewni odpowiedni odpływ wody, a ceglana barwa świetnie podkreśli ich urodę nawiązując do pustynnych obszarów ich naturalnego pochodzenia.

5. Niedobór światła w uprawie sukulentów

W chwili zakupu sukulenty zwykle są piękne i zdrowe. Często jednak zmieniają swój kształt, pokrój i kolor w kolejnych tygodniach lub miesiącach po przyniesieniu do domu. Większość sukulentów wymaga do prawidłowego rozwoju dużej ilości światła. Gdy narazimy je na niedobór światła słonecznego – nadmiernie wyciągają się, stają się wątłe, zmieniają kolor i bledną. Brak światła słonecznego powoduje, że sukulenty obracają się do światła, zatracając charakterystyczny pokrój i słabiej kwitną. Jeśli niedobór światła utrzyma się przez dłuższy czas, liście staną się mniejsze, a kolor straci intensywność - co jest szczególnie rozczarowujące w przypadku np. fioletowej, różowej lub czerwonej eszewerii. Nieodpowiednim stanowiskiem do uprawy sukulentów są północne parapety, gdzie rośliny otrzymują najmniej światła, wnętrza ciemnych pomieszczeń i miejsca oddalone od okien, nawet południowych.

6. Nieodpowiednie podłoże dla sukulentów

Zbyt ciężkie, zbite i nieprzepuszczalne podłoże może być zabójcze dla sukulentów. Błędem jest sadzenie ich do uniwersalnej ziemi kwiatowej lub do podłoża przeznaczonego dla innych roślin. Nowo zakupione sukulenty zwykle posadzone są w tymczasowym podłożu na bazie torfu. Najlepiej więc od razu po zakupie przesadzić rośliny do odpowiedniego podłoża dla sukulentów z obowiązkową warstwą drenażu na dnie doniczki.

Nieodpowiedni odczyn podłoża też może wpływać na wzrost sukulentów. Większość z nich preferuje odczyn lekko kwaśny np. kaktusy, ale są też sukulenty rosnące w naturze na glebach wapiennych i dla nich odpowiednia będzie ziemia o odczynie zasadowym. Aby zapewnić im dobre warunki wzrostu konieczny jest drenaż na dnie pojemnika i odpowiednie podłoże dla sukulentów.

7. Przenawożenie sukulentów

Podłoże, w którym rosną sukulenty w naturze jest ubogie w próchnicę, ale bogate z związki mineralne. Wystarczy tylko trochę wody, aby sukulenty wraz z nią otrzymały niezbędną ilość nawozu. W naturze sukulenty pobierają składniki odżywcze głównie w porach deszczowych. Dlatego nie powinno się nawozić sukulentów w okresie ich spoczynku. Od wiosny do końca lata sukulenty nawozi się je nawozami dla sukulentów i kaktusów lub nawozami o zmniejszonej dawce azotu. Nie powinno się nawozić sukulentów również przynajmniej do dwóch miesięcy po przesadzeniu. Aby zoptymalizować nawożenie i móc zapomnieć o tym zabiegu pielęgnacyjnym, warto zastosować nawóz wolno działający OSMOCOTE, który uwalnia składniki pokarmowe przez wiele miesięcy od aplikacji. 

8. Zakup chorych i porażonych sukulentów

Kupując sukulenty, zawsze powinno się sprawdzać, czy są mocno osadzone w podłożu. Jeśli nie, istnieje ryzyko, że mogą mieć uszkodzone korzenie. Rośliny nie powinny mieć też żadnych plam ani śladów gnicia. Nowo zakupione sukulenty najlepiej poddać okresowi kwarantanny, postawić w odosobnionym miejscu i obserwować czy nie pojawią się na nich szkodniki albo choroby. Te czasem uaktywniają się po czasie. Ustawiając sukulenty w odosobnionym miejscu zapobiegamy rozprzestrzenianiu się szkodników na zdrowe rośliny i możemy szybko zareagować oraz ochronić nowe sukulenty przed rozwojem szkodników.Nie warto kupować porażonych, gnijących czy chorych sukulentów. Czasem zdarza się, że sukulent wygląda na zdrowego i jest tylko miejscowo uszkodzony. Miejsca ze świeżymi ranami po odłamanych częściach roślinach powinny obeschnąć i należy je przysypać cynamonem. Gnijące części rośliny odcinamy ostrym i czystym nożem, pozwalamy im obeschnąć, a miejsca odcięcia zasypujemy cynamonem.

9. Kamienie ozdobne wokół sukulentów

Sukulenty często obsypuje się różnymi ozdobnymi kruszywami. Stosuje się do tego grys, żwirek, ale też kolorowe i sztucznie farbowane kamienie. Posypywanie powierzchni kamyczkami w celach ozdobnych ma wielu swoich zwolenników, ale wyrządza więcej szkody niż pożytku. Zbyt gruba warstwa kamyków, grysu czy żwiru utrudnia odparowanie wody i ogranicza sprawdzanie wilgotności podłoża. Żwirek czy inne kruszywa najlepiej więc wymieszać z podłożem, które przygotowujemy dla konkretnych sukulentów. Kamienie ozdobne mogą też wpływać na zmianę odczynu podłoża, np. grys marmurkowy podnosi pH podłoża i nie powinno się stosować go do obsypywania kaktusów.

10. Woda dla sukulentów

Odczyn podłoża jest bardzo ważny dla prawidłowego wzrostu sukulentów i nieświadomie można go zmienić nieodpowiednią wodą używaną do podlewania. Woda kranowa zastosowana bezpośrednio jest zwykle zbyt twarda i nieodpowiednia do podlewania wielu roślin, w tym sukulentów. Zawiera związki wapnia, które przyczyniają się do alkalizacji podłoża. Ma to wielkie znaczenie w przypadku podlewania np. kaktusów, które preferują nieco kwaśne podłoże. Sukulenty najlepiej podlewać wodą deszczową, destylowaną lub przegotowaną i odstaną. Są jednak sukulenty, które w stanowiskach naturalnych rosną na glebach wapiennych, dlatego ważne jest, aby przed uprawą sukulentów poznać pochodzenie wybranego gatunku i warunki, w jakich rosną w środowisku naturalnym.