Scindapsus pictus 'Argyraeus' Scindapsus pstry

Scindapsus pstry 'Argyraeus' -rośliny pnące

Piękna roślina doniczkowa wytwarzające efektowne pędy, osiągające nawet kilka metrów długości. Ozdobą tego gatunku są sercowate, skórzaste liście. Powierzchnia blaszki liściowej jest ciemnozielona zdobiona srebrzystym, wąskim marginesem oraz uroczymi, srebrzystymi plamkami. Roślina może być uprawiana w wiszących donicach lub wspinać się po rozmaitych podporach. W naturze można ją spotkać na obszarze Afryki, Azji i Australii. Scindapsus pstry preferuje stanowiska jasne, dużą wilgotność powietrza oraz żyzne, przepuszczalne podłoże. Gatunek ten produkuje duże ilości tlenu i oczyszcza powietrze ze szkodliwych substancji lotnych.  

Walory Scindapsus pictus 'Argyraeus'

• efektowne, długie pnącze
• oryginalne, ciemnozielone liście zdobione srebrzystymi plamkami
• doskonale filtruje i poprawia jakość powietrza
• nadaje się do uprawy w wiszących donicach lub jako roślina pnąca

Wymagania Scindapsus pictus 'Argyraeus'

Scindapsus porasta poszycia lasów deszczowych oraz wspina się po pniach wysokich drzew, co daje nam  sporo wskazówek odnośnie jego pielęgnacji. Stanowisko, na którym będzie się dobrze czuł powinno być jasne, z dużą ilością rozproszonego światła. Bezpośrednie, południowe słońce może poparzyć jego liście, natomiast zbyt ocienione stanowisko spowoduje, że roślina będzie wyciągać się w kierunku słońca, co skutkuje wydłużeniem międzywęźli i utratą zwartego pokroju. Z tego względu zaleca się postawienie scindapsusa na wschodnim, północnym lub zachodnim parapecie. Kolejnym ważnym elementem w uprawie ołustka jest podłoże, które powinno być lekko kwaśne, żyzne, próchnicze, a jednocześnie przepuszczalne. Odpowiednim podłożem będzie podłoże uniwersalne Zielonego Parapetu, podłoże specjalistyczne SERAMIS® lub innowacyjne podłoże nowej generacji GEOMIN. Przepis na przykładową mieszankę podłoża dla scindapsusa do samodzielnego skomponowania to na przykład 30% chipsów kokosowych, 30% kory piniowej, 10% mchu spaghnum, 20% pumeksu i 10% worm castings. Ołustek radzi sobie świetnie również w uprawie hydroponicznej. Scindapsusa należy podlewać dopiero gdy podłoże prawie całkowicie przeschnie. Jest on rośliną wrażliwą na przelanie, które może doprowadzić do gnicia korzeni i powstania infekcji bakteryjnych lub grzybiczych. Wilgotność powietrza odpowiednia dla scindapsusa powinna oscylować co najmniej wokół 50%. Im wyższa wilgotność, tym roślina bardziej to doceni. Poziom wilgotności można sprawdzić przy pomocy higrometru, a jeśli jest zbyt niska można się wspomóc nawilżaczem. Roślinę należy regularnie nawozić nawozem do roślin zielonych według instrukcji podanych na etykiecie producenta. Nawożenie powinno odbywać się w miesiącach słonecznych – najlepiej od marca do października. Jeśli natomiast stosujemy żarówki doświetlające w miesiącach zimowych, to nie powinno się wówczas rezygnować z nawożenia nawet w tym okresie. Ołustka można łatwo rozmnożyć ucinając sadzonkę z węzłem i korzeniem powietrznym. Po włożeniu np. do wody z węglem aktywnym w ciągu około dwóch tygodni szczepka powinna nas uraczyć korzeniami. W podobny sposób ogrodnicy rozmnażają i rozkrzewiają scindapsusy podczas produkcji. Właśnie dlatego w niektórych doniczkach można napotkać pędy przycięte przy podłożu, które – mimo, że na pierwszy rzut oka tego nie widać - są w pełni ukorzenione i z czasem wypuszczą nowe przyrosty. Główny problem związany z uprawą scindapsusa to żółknące liście, które najczęściej są wynikiem przelania, chorób grzybowych lub oznaką żerowania szkodników.

Zdjęcia wysyłanych roślin

Kliknij, aby powiększyć