Hemionitis arifolia Nagółka jarzębolistna

Nagółka (Hemionitis) -paproć

Nagółka jarzębolistna to niezwykle oryginalna paproć epifityczna. W południowo-wschodniej Azji, czyli tam, skąd pochodzi rośnie w drobnych zagłębieniach skalnych albo na innych roślinach, prawie nie potrzebując podłoża do wzrostu. Zachwyca osobliwym kształtem liści i ich intensywną zielenią. Bardzo oryginalne, poziomo ułożone liście nagółki, swoim kształtem przypominają serce. Skórzaste, dodatkowo pokryte delikatnym kutnerem, prezentują się bardzo elegancko. Wyrastające na cienkich, sztywnych, ciemnych łodygach liście powodują, że roślina sprawia wyjątkowo sympatyczne wrażenie. Dzięki otwartej formie i niewielkiej wysokości – około 25 cm, doskonale zaprezentuje się w terrarium lub ogrodzie parapetowym. Nagółka jarzębolistna wprost uwielbia warunki panujące w zamkniętych ogrodach w szkle. Ze względu na to, że rośnie umiarkowanie szybko i rozrasta się kępowo, doskonale wypełni zarówno średnie jak i duże naczynia szklane.

Walory hemionitisa:

• paproć epifityczna
• liście w kształcie serca
• ciemnozielone, skórzaste ulistnienie
• niewielka wysokość
• kępowy charakter wzrostu
• nadaje się na parapet i do ogrodów w szkle

Wymagania nagółki:

• doskonale czuje się w temperaturach panujących w większości pomieszczeń, czyli 15-21 ^oC.
• niezbyt jasne, rozproszone światło
• wysoka wilgotność zarówno powietrza jak i podłoża
• podłoże powinno być stale wilgotne i nie można dopuścić do jego przeschnięcia
• należy pamiętać o regularnym podlewaniu, ale gleba nie powinna być rozmoczona, bo mogłoby to doprowadzić do gnicia korzeni
• nie zaleca się zraszania liści z racji tego, że pokryte są drobnym kutnerem i zalegające duże krople wody mogą powodować gnicie liści
• nagółka bardzo szybko reaguje na niedobory wody, jej liście od razu zwijają się pod spód
• do podlewania należy używać miękkiej wody np. przefiltrowanej lub przegotowanej
• najlepiej posadzić ją w zamkniętych szklanych naczyniach; wtedy trzeba umieścić ją w dobrze zdrenowanym podłożu; warstwa drenażu powinna mieć co najmniej 3 cm grubości, ponieważ roślina uwielbia stale wilgotne podłoże, ale źle reaguje na zalewanie korzeni
• przy uprawie w doniczce, warto po zakupie przesadzić roślinę do ziemi przeznaczonej dla paproci i ustawić na podstawce z keramzytem i wodą, ale tak, by woda nie dotykała dna doniczki; w ten sposób woda parując będzie nawilżać powietrze
• dobrze rośnie zarówno w podłożu lekko kwaśnym jak i kwaśnym
• można zastosować podłoże uniwersalne lub podłoże kwaśne
• raz w miesiącu, od marca do września, zasilanie rośliny nawozem do paproci
• jeżeli zauważymy, że roślina żółknie i usycha, to może to być wynikiem przetrzymywania w zbyt niskiej temperaturze lub niedostatecznej wilgotności gleby ewentualnie wystawienia na zbyt jasne światło.

Zdjęcia wysyłanych roślin

Kliknij, aby powiększyć