Nephrolepis cordifolia ‘Duffii’ Nefrolepis sercolistny

Nephrolepis cordifolia ‘Duffii’ Nefrolepis sercolistny - paproć domowa o zwartym pokroju

Nephrolepis, zwany również nerczyłuskiem, to paproć, która w czasach PRL-u królowała na korytarzach urzędów i przychodni. Nefrolepis sercolistny ‘Duffii’ pochodzi z Nowej Zelandii i jego maksymalna wysokość to około 40 cm, czyli nieco mniej niż w przypadku innych przedstawicieli tego gatunku. Kompaktowy pokrój sprawia, że ta paproć będzie idealna do niewielkich pomieszczeń np. do pokoju dziecka. Przemawia za tym dodatkowa zaleta Nephrolepisa – roślina nie jest toksyczna. Jej kolejny atut to zdolność do jonizacji powietrza oraz oczyszczania go z formaldehydów. Same plusy! Ogonki liściowe Nephrolepisa cordifolii ‘Duffii’ są cieniutkie i długie, ale gęsto usiane drobnymi, krągłymi listeczkami. Każda para liści ułożona jest naprzeciwlegle względem siebie, a niewielkie przestrzenie między nimi nadają roślinie filigranowości i zwiewności. Nerczyłusk sercolistny to paproć stosunkowo prosta w uprawie, toleruje nawet suche powietrze. Nie należy obcinać jej „wąsów” - wystarczy je zawinąć wokół bryły korzeniowej przy najbliższym przesadzaniu. Wzejdą z nich nowe sadzonki. Nefrolepis nie kwitnie – jest ozdobny z liści. Można go rozmnożyć poprzez zarodniki lub podział bryły korzeniowej. Roślina będzie się świetnie prezentować jako jeden z elementów kompozycji lasów w szkle. 

Walory nefrolepisa sercolistnego ‘Duffii’:

• jonizuje powietrze
• bezpieczna dla zwierząt
• drobne, okrągłe listki
• jedna z prostszych w uprawie paproci
• odpowiednia do lasów w szkle

Wymagania paproci nefrolepis:

Paproć preferuje stanowiska z dużą ilością rozproszonego światła, ale znosi też miejsca półcieniste i cieniste np. północne okno. Wymaga wysokiej wilgotności powietrza, zwłaszcza w sezonie grzewczym oraz w upalne letnie dni. Jest to niezbędny warunek w uprawie tej paproci, dlatego należy ją często zraszać i zamgławiać. Latem wystarczy jej temperatura pokojowa, zimę może spędzić w nieco chłodniejszej temperaturze 16-18 °C. Podłoże powinno być przepuszczalne, lekkie, próchnicze i lekko kwaśne. Odpowiednie podłoże dla paproci to podłoże dla roślin wilgociolubnych z Zielonego Parapetu zmieszane z torfem wysokim, kwaśnym (ok. 30%) oraz perlitem (ok. 30%). Podłoże powinno być stale lekko wilgotne. Podlewać należy miękką, odstaną wodą o temperaturze pokojowej. Od wiosny do końca lata dokarmia się roślinę połową zalecanej dawki nawozu do roślin o zielonych liściach. Dostosowanym do wymagań rośliny jest nawóz w płynie do paproci.

Zdjęcia wysyłanych roślin

Kliknij, aby powiększyć